Door Nieske Brouwer.

Renneke Koree werkt sinds 2017 als VIOS (Verpleegkundige in opleiding tot specialist) op de afdeling Neurologie van het UMCG. In die functie is ze de schakel tussen de behandelend neuroloog en de mensen met MS: een baan zonder onregelmatige diensten en een baan waarin Renneke de tijd kan nemen voor alle vragen die de mensen met MS aan haar stellen en waarmee ze in de loop van de jaren een band heeft opgebouwd.
Maar sinds 31 maart is Renneke werkzaam op de IC afdeling van het UMCG. Met 15 jaar IC-ervaring, waarvan de laatste 5 jaar als regie-verpleegkundige, werd Renneke al in een vroeg stadium benaderd om haar oude werk weer op te pakken.
Ik was benieuwd naar Renneke haar ervaringen op de IC en sprak haar via de video whatsapp en was onder de indruk van haar verhaal.

“De acute zorg is als fietsen”, zegt Renneke. “Je pakt het zo weer op”. Als je wordt gevraagd om dit te doen, dan kun je geen nee zeggen, want je bezit de vaardigheden waar nu behoefte aan is. Renneke is ingeroosterd volgens het zogenaamde corona-rooster: 3 dagdelen werken – 1 dag vrij – 3 late diensten – 1 dag vrij – 2 nachtdiensten – 1 dag vrij. “Ik weet nu weer waarom ik bewust heb gekozen voor de regelmatige baan op de Neurologie afdeling, want met 3 kleine kinderen thuis is het zwaar om dit rooster te volgen”. “Als je middernacht uit je dienst komt dan kun je niet gelijk naar bed en overdenk je nog even je dienst, maar de kinderen zijn wel weer vroeg op”. Het zijn fysiek en emotioneel zware diensten: alle voorgeschreven beschermmiddelen maken het werken moeilijk, de ernstig zieke patiënten, waarvan vele uit het Zuiden van het land en zonder familie in de buurt, het aantal patiënten waarvoor je verantwoordelijk bent, de collega’s om je heen zonder IC-ervaring die begeleiding nodig hebben. Het is een bijna onmogelijke taak, zegt Renneke, en de druk wordt steeds hoger.
Ze mist het contact met haar MS-patiënten en voordat ze werd overgeplaatst naar de IC had ze al vele telefoontjes en mailtjes behandeld van bezorgde mensen met MS. De uitgestelde behandelingen en de stressvolle corona-crisis kunnen de MS klachten verergeren en Renneke heeft het gevoel dat ze haar patiënten in de steek heeft gelaten.
Stressvol voor Renneke is ook het feit dat ze in de afrondende fase van haar opleiding tot verpleegkundig specialist aan de Hanzehogeschool zit en het onduidelijk is of ze in september wel kan afstuderen.
Ze kijkt uit naar het moment dat ze weer terug kan naar de afdeling Neurologie, maar voorlopig staat ze nog tot 1 juni ingeroosterd op de IC.